پایش شاخصهای عملکردی (CPM)
برای سازمانها، ادراک و یکپارچهسازی دادهها در تمامی سطوح، یکی از بزرگترین چالش مدیریتی به شمار میآید و تدوین مقیاسهای اندازهگیری، بهروز نگهداشتن، مقایسه و تمرکز بر آنها در سازمان، مشکلی همیشگی است که با ورود سیستم هوشمندی کسبوکار (و استقرار انبار دادههای موضوعی)، اکثر این مشکلات ساماندهی خواهند شد. داشبوردها، در مشاهده شاخصهای حیاتی بهتمامی سطوح سازمان یاری میرسانند و به کاربر امکان دنبال کردن جایگاههای سازمان توسط شاخصها را میدهند. با دنبال کردن شاخصهای متعدد و موردنظر و تحلیل روندها، میتوان درک بهتر از اینکه سازمان و حوزههای مرتبط چگونه عمل میکند، کسب کرد. با تدوین شاخصها و پایش مستمر آنها، میتوان انتظار داشت که مواردی همچون، کنترل سلامت عملکردی قسمتهای مختلف سازمان، تشخیص مشکلات بالقوه پیش از تبدیلشدن به بحران، کمک به اتخاذ تصمیمات شفافتر، همراستایی عملیات سازمان با استراتژی آن، عملکرد به قیاس تعهد، آیندهنگری (Forecasting) و آیندهنگاری (Fore sighting) سازمانی نیز محقق گردد.
برای رسیدن به این خواستگاه، نیاز به شناسایی و طراحی شاخصهای کلیدی عملکرد و نتایج به کمک گروه خبرگان سازمان است.
تعاریف مختلفی برای شاخصهای کلیدی عملکرد در سازمانها ارائه شده است که تقریباً بیشتر تعاریف بر موارد زیر تأکید و اجماع دارند.
«شاخصهای عملکرد کلیدی بهمنظور ارزیابی موقعیت کنونی سازمان و تعیین راهکارهای مناسب برای هوشمندسازی کسبوکار و فرآیندهای کلیدی سازمان استفاده میشود.»
امروزه بسیاری از سازمانها و شرکتهای بزرگ دنیا دریافتهاند که برای حرکت و تعالی و رشد سازمانی و همچنین اجرای موفقیتآمیز استراتژیهای خود، راهی بهجز شناسایی و نظارت بر شاخصهای کلیدیعملکرد خود ندارند.
در یک نگاه سنجههای عملکردی را میتوان به سه گروه اصلی زیر تقسیمبندی کرد:
– KRI شاخصهای کلیدی نتیجه که به شما میگوید که عملکرد شما در یک منظر خاص چگونه بوده است.
– PI شاخصهای عملکرد که به شما میگوید چه باید کرد.
– KPI شاخصهای کلیدی عملکرد که به شما میگوید چگونه عملکرد کلیدی سازمان را بهطور چشمگیری افزایش دهید.
شناسایی KPIها و KRIها یکی از اقدامات مهم و اساسی در استقرار راهکارهای هوشمندی کسبوکار است.
تیم استقرار فرابر، با بهرهگیری از کارشناسان خبره در حوزه شناسایی شاخصهای کلیدی عملکرد و نتایج، امکان شناسایی، استقرار چابک این شاخصها را با کیفیت عالی، دارا است.
ارزیابی عملکرد (Performance Appraisal)
ارزیابی عملکرد فرآیندی است که بهوسیله آن انجامِ کارِ کارکنان در فواصلی معین و بهطور رسمی، مورد بررسی و سنجش قرار میگیرند. شناخت کارکنان قوی و اعطای پاداش به آنها و از این طریق، ایجاد انگیزه برای بهبود عملکرد آنان و سایر کارکنان، از جمله علل اصلی ارزیابی عملکرد است. در گذشته، مدیران كلاسیك ارزیابی عملكرد را فقط بهمنظور كنترل كار كاركنان انجام میدادند، درحالیکه امروز جنبه راهنمایی و ارشادی این عمل، اهمیت بیشتری یافته است. هدف اصلی از ارزیابی عملكرد این است كه اطلاعات ضروری درباره نیروهای شاغل در سازمان جمعآوری گردد و در دسترس مدیران قرار گیرد تا آنها بتوانند تصمیمات بجا و لازم را در جهت بالا بردن كمیت و كیفیت كار كاركنان اتخاذ نمایند.
این ارزیابیها، غالباً با پایش مستمر برخی از شاخصهای کلیدی عملکرد و نتایج (KPI & KRI) در سه حوزهی نتایج فردی، رفتارها و ویژگیها، ساماندهی میشوند و یا در مواردی با تهیه مدلهایی از رفتارهای پرسنل در انجام امور یا پیشبینی زمانها و هزینههای انجام کارها توسط پرسنل، میسر میشوند.
در کنار ارزیابی عملکرد پرسنل توجه به تحلیلهای جابجاییهای پرسنل (امور کارگزینی)، تحلیل اثربخشی آموزشهای ضمن خدمت و حتی تحلیل حضوروغیاب پرسنل، نیز بسیار مؤثر خواهد بود.
در اینگونه تحلیلها، شاخصهای کلی زیر قابل ارزیابی خواهند بود :
- شاخصهای احرازی (پیشنیازی)
- شاخصهای پایه کیفیت خدمات
- شاخصهای انگیزشی
- شاخصهای رفتاری
- شاخصهای مدیریتی
- شاخصهای تخصصی (عملکرد انجام وظایف سازمانی)
- شاخصهای اثربخشی
- شاخصهای توانمندی
- شاخصهای رضایت شغلی
- همچنین تعریف و تعیین شاخصهای اختصاصی سازمان در برای ارزیابی عملکردها
شایانذکر است مدلسازی دادههای مرتبط به ارزیابی عملکردی سازمان یکی از پایهایترین امور در تحلیلهای سازمانی در حوزه نیروی انسانی و همچنین حوزه کارایی و اثربخشی امور خواهد بود.