تصمیم گیری سازمانی به طور ایده آل با آنالیز عمیق اطلاعات مدیریتی آغاز می شود . سپس تصمیم گیرندگان از اطلاعات موجود برای سنجش راه كارها ، آنالیز گزینه ها، پیش بینی تأثیرات و نمایش نتایج در حوزه سازمان و محیط استفاده می كنند . اما اگر تصمیم گیرندگان، اطلاعات مربوط، قابل اطمینان و به هنگام در اختیار نداشته باشند، كیفیت و اعتبار تصمیمات آنها مورد تردید خواهد بود . مدیران در سازمان ها و آموزش عالی همیشه لازم است آنها متغیرهای فراوانی را به طور همزمان مد نظر قرار داده و تأثیر تصمیماتشان برمؤلفه های داخلی و خارجی را بسنجند . این متغیرهاو مؤلفه ها در چهار دسته یا گروه اصلی قرار می گیرند
- پیچیدگی سازمان
- تعداد فراوان افراد دخیل و ناظران
- بازار رقابتی
- محدودیت منابع .
