معیارهای انتخاب یک بانک اطلاعاتی غیررابطه‌ای (NoSQL)

بانکهای اطلاعاتی رابطه ای دارای جایگاهی برجسته و دیرینه در اکثر سازمان ها می باشند. مهمترین مسئولیت بانک های اطلاعاتی رابطه ای، تأمین زیربنای لازم جهت ذخیره سازی و مدیریت داده برنامه هایی است که مأموریت اصلی آن ها پاسخگویی به نیازهای کسب وکار است. بانکهای اطلاعاتی رابطه ای توسط اکوسیستم گسترده ای از ابزارها حمایت می شوند و نیروی انسانی ماهر فراوانی جهت پیاده سازی و نگهداری آنها وجود دارد. با توجه به تحولات شگرف در حوزه داده که از آن به عنوان انقلاب داده یاد می شود و تأثیر مستقیم و غیرمستقیم آن بر فضای کاری اکثر بنگاه های اقتصادی، اغلب سازمان ها به دنبال گزینه های جایگزین دیگری برای زیرساخت رابطه ای سنتی خود می باشند. انگیزه های متعددی در پس این تصمیم وجود دارد که میتوان آنها را به دو گروه فنی و غیرفنی تقسیم کرد. به عنوان مثال نیاز به مدیریت داده هایی از نوع غیر ساختیافته و یا شبه ساختیافته را می توان از انگیزه های فنی این تصمیم تلقی کرد. از انگیزه های غیرفنی میتوان به هزینه بالایی مالکیت نرم افزار و سخت افزار بانک اطلاعاتی و همچنین چالاکی و یا سرعت در پیاده سازی اشاره کرد. بنگاه های کسب وکار در تلاش برای تطبیق خود با نیازهای بازار به دنبال به کارگیری روشهای چالاک پیاده سازی می باشند تا بتوانند ضمن مدیریت صحیح هزینه ها، زمان ارائه محصول و یا خدمات جدید به بازار را نیز کاهش دهند.