داده‌کاوی دانشجویان انصرافی دانشگاه تهران با تمرکز بر حفظ دانشجویان شهریه پرداز (جلوگیری از روی گردانی مشتری)

انصراف دانشجو یكی از چالش هـای پـیش روی آمـوزش عـالی اسـت. مقالـة حاضـر رویكرد پذیرش دانشجوی شهریه پرداز را نوعی كسب وكـار و انصـراف دانشـجو را رویگردانـی مشتری در نظر گرفته است. به دنبال بررسی عوامل انصراف دانشجویان و اتخاذ سیاسـت هـای مداخله جویانه بازدارنده است. پژوهش پیش رو كاربردی از نـوع توصـیفی اسـت كـه بـه كمـك داده های كمی و كیفی بر مبنای روش پـژوهش كریسـپ از داده كـاوی اطلاعـات دانشـجویان ورودی شهریه پرداز (21420 دانشجو دانشگاه تهران طی سال های 1392 – 1388) استخراج شده از بانك های اطلاعاتی سیستم آموزش دانشگاه تهران، اجرا شده است. هدف آن، تحلیـل رفتـار دانشجویان به منظور شناسایی دانشجویان در معـرض خطـر انصـراف و ارائـة مـدل پـیش بینـی احتمال انصراف است. پس از تحلیل داده ها و ارائة مدل پیش بینـی، جـدول احتمـال انصـراف و مدل رگرسیونی انصراف، یافته های پـژوهش تـرم اول و دوم (به ویژه تـرم اول در دورة سـنی 31-24 سال) را به منزله پرخطرترین دورة زمانی، دانشجویان ارشد را مستعدترین مقطـع و دورة شبانه را پرخطرترین دورة تحصیلی برای انصراف دانشجو (رویگردانی مشتری ) شناسایی كرد.